نسبت به عضله خارجی، عمقیتر است و مسیر آن به طرف عقب و پایین میباشد و از دنده فوقانی به دنده تحتانی متصل میگردد و در مجاورت جناغ سینه تا زاویه دندهای ادامه داشته و بعد از آن غشایی میگردد و در عمل بازدم تنفس شرکت دارد.
از کنار تحتانی دنده فوقانی به طرف پایین و جلو سیر کرده و به کنار فوقانی دنده تحتانی میچسبد و در عمل دم تنفس، شرکت دارد.
فضای بین دندهها را اشغال نموده، جزء عضلات تنفسی محسوب میشوند و دندهها را بهم نزدیک میسازند و شامل سه عضله به شرح زیر میباشند:
از ۸–۱۰ دنده اول شروع شده و به کنار داخلی استخوان کتف متصل میگردد. شانه را به جلو و پایین میآورد.
عضلهای است سه گوش که در زیر عضله سینهای بزرگ قرار دارد و از سطح خارجی دندههای سوم، چهارم و پنجم به زایده کوراکوئید استخوان کتف میچسبد، و دندهها بالا برده یا شانه را به جلو میآورد.
عضلهای است بادبزنی شکل از دندههای حقیقی قفسه سینه، جناغ سینه و ترقوه مبدأ گرفته و به استخوان بازو متصل میگردد و موجب نزدیک شدن بازو به تنه میشود.
زایده کوچک خنجر مانندی است که در انتهای جناغ سینه قرار دارد.
تعداد ۱۲ جفت دنده در ساختار قفسه سینه شرکت دارند و قوسی شکل میباشند. هر دنده دارای یک تنه میباشد و دو انتهای قدامی و خلفی، دو سطح داخلی و خارجی و دو کنار فوقانی و تحتانی دارند. انتهای خلفی دندهها با زواید عرضی مهرههای پشتی و تنه مهرهها، مفصل میشود. انتهای قدامی در هفت زوج دنده اول بوسیله غضروف، مستقلاً به جناغ سینه متصل میشوند. این دندهها را دندههای حقیقی (True ribs) گویند. سه زوج دنده بعدی یعنی شمارههای ۸ , ۹ , ۱۰ با کمک غضروف به دنده بالاتر متصل میشوند، لبه دندهای (Costal margin) را تشکیل میدهند و دندههای کاذب (floating ribs) نامیده میشوند. دندهها دارای یک انتهای خلفی شامل سر، گردن و تکمه و یک انتهای قدامی که با غضروف متصل شده و دارای یک سطح داخلی و یک سطح خارجی و یک کنار فوقانی و یک تحتانی است. در سطح داخلی هر دنده ناودانی برای عبور عروق اعصاب بین دندهای وجود دارد که در دندههای اول، یازدهم و دوزادهم، این ناودان وجود ندارد و معمولاً این دندهها را دندههای غیرمعمولی مینامند. مهرههای شرکت کننده در ساختمان قفسه سینه ستون مهرهای، محور مرکزی بدن را تشکیل داده و در عقب ناحیه تنه و در خط وسط قرار دارد و از قاعده جمجمه شروع شده و در تمامی طول گردن و طول تنه امتداد دارد. در کودکان تعداد مهرههای ستون مهرهها، ۳۳ عدد است که در بالغین پنج تای ما قبل آخر بهم جوش خورده و استخوان خارجی را تشکیل میدهند و ۴ تا مهره آخر بهم جوش خورده و استخوان دنبالچه را به وجود میآورند؛ بنابراین تعداد مهرهها در افراد بالغ به ۲۶ قطعه تقلیل مییابد. از ۲۴ مهره آزاد، ۷ عدد مهرههای گردن، ۱۲ عدد مهرههای پشتی و ۵ عدد مهرههای کمر را تشکیل میدهند. مهرههایی که در ساختار قفسه سینه شرکت دارند. ۱۲ عدد مهرههای پشتی هستند. مهرهها دارای شکل مشابهی هستند، تنه مهره که در جلو واقع شده، استوانهای شکل است. قوس مهره که در عقب قرار دارد و با تنه مهره تشکیل سوراخ مهره را میدهد. مجموع سوراخهای مهرهای، مجرای مهرهای نامیده میشود که در آن نخاع جای دارد. این مجرا در بالا بوسیله سوراخ استخوان پس سری به تمام دندههای قفسه سینه به ۱۲ عدد مهرههای پشتی ستون مهرهای، متصل هستند. جناغ سینه (Sternum) جناغ سینه، استخوانی پهن است که در قسمت قدامی فوقانی قفسه سینه قرار گرفته و دارای سه قسمت میباشد:
قفسه سینه یک محفظه استخوانی-غضروفی قابل ارتجاع است که به شکل مخروط ناقص بوده و جایگاه قرارگیری قلب، ریهها، مری و نای است و از مهرهها، دندهها و جناغ سینه، تشکیل شدهاست.
بافت استخوانی سختترین بافت بدن است. استحکام این بافت از آن جهت است که در ماده بین سلولی آن املاح آهکی موجود است، ماده بین سلولی بافت استخوانی به شکل ورقههای بسیار نازکی روی هم قرار دارد که در قسمت سطحی استخوان به موازات طول استخوان به نام تیغههای خارجی بوده و در قسمت داخلی استخوان ورقههای نازک دایرهای شکل به نام تیغههای داخلی دور مغز استخوان را احاطه کردهاست. اگر استخوان را حرارت دهند. مواد آلی آن میسوزد ولی مواد معدنی آن باقی میماند. از این رو استخوان شکل خود را حفظ کرده ولی خیلی شکننده میشود.
عضلات بین دندهای داخلی